MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan ... vekillerinin hem sanık ... hakkında ve hem de sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini ayrım yapmaksızın temyiz ettikleri, sanık ... müdafiinin ise müvekkili hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede:
1) Katılan ... vekillerinin sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu olan 30.08.2014 tarih ve 2014/7509 Esas sayılı iddianame ile; sanık ... hakkında ..."nun mağduru olduğu kasten yaralama suçundan kamu davası açılıp mahkemece bu iddiaya uygun biçimde adı geçen sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet kararı verildiği ve bu hükmü temyiz eden katılan ... vekillerinin adı geçen mağdurun vekilleri olmadıkları gibi, olayın mağduru ..."nun katılma ve temyiz isteminde bulunmadığı cihetle, katılan ... vekillerinin anılan hükmü temyiz hak ve yetkileri bulunmadığından, bu yöndeki vaki temyiz taleplerinin 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’ un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ile katılan vekillerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.