Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1979 Esas 2019/3121 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1979
Karar No: 2019/3121

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1979 Esas 2019/3121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilerek tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştı. Ancak sanık, yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edilerek mahkûm edildi. Adli sicil kayıtları ve UYAP araştırması sonucu, sanığın bu suçtan önce aynı suçtan açılmış başka bir davada tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasındaki sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı için, sanığa tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı, kanuna uygun olarak yapılan işlemleri ve tüm delilleri dikkate alarak, vicdanî kanının kesin verilere dayandırıldığı sonucuna varmıştır. Karar oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası: Sanık lehine uygulanma şartları
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi: Geçici hükümler
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: Geçici hükümler

10. Ceza Dairesi 2017/1979 E. , 2019/3121 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.