Yargıtay - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3926 Esas 2018/15712 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3926
Karar No: 2018/15712
Karar Tarihi: 27.12.2018

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3926 Esas 2018/15712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir olayda, adli emanetin müsadere edilmesi ile ilgili kararın her zaman verilebileceği belirtilmiştir. Ancak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun değişiklik gören 231/8. maddesi gereği, 28/06/2014 tarihinden sonra kasıtlı bir suç nedeniyle hüküm açıklanmasının geri bırakılamayacağına dikkat çekilmiştir. Görülmeyen sair itirazların reddedildiği kararda, tayin edilen temel cezadan takdiri indirim yapılırken TCK.nun 62/2. maddesi yerine 62/1. maddesine atıf yapılması, adli para cezasının dayanak kanunu ve maddesinin belirtilmemesi sebebiyle kanun ihlali olduğu belirtilmiştir. Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde, infaz aşamasında resen uygulama yapılacağı konusunda uyarı yapılması gerektiği de belirtilerek hükmün usul ve yasaya uygun olan yönleri düzenlenerek onanmasına karar verilmiştir. Son olarak, kararda geçen kanun maddeleri 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun değişiklik gören 231/8, 6545 sayılı Kanunun 106/3, 5275 sayılı Kanunun 106/3, 1412 sayılı CMUK’nun 322, ve TCK.nun 50/1, 52/2, ve 62/1 maddeleridir.

8. Ceza Dairesi 2018/3926 E. , 2018/15712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça konu olayla ilgili olarak elde edilen adli emanetin 2014/3406 sırasında kayıtlı eşyaların müsaderesi ile ilgili mahkemece her zaman karar verilmesi mümkün görülmüş,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 231/8. maddesinde yer alan "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki düzenlemenin yürürlüğe girme tarihinin 28/06/2014 olması, yargılama konusu suç tarihinin ise 27.11.2014 olması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
Tayin olunan temel cezadan takdiri indirim yapılırken uygulamanın TCK.nun 62/1. maddesi yerine TCK.nun 62/2. maddesinin gösterilmesi,
Doğrudan tayin olunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısı ile bir gün karşılığı 20 TL"den hesap edilmek suretiyle belirlenen 400 TL adli para cezasına dayanak kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK.nun 52/4. maddesi gereğince, infazı kısıtlar biçimde ihtarat yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5275 sayılı Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak, hükmün 6. fıkrasına “TCK.nun 50/1...a” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK.nun 52/2. maddesi ve“ ibaresinin eklenmesi ve hükmün 2. fıkrasında yer alan “62/2” ibaresi çıkarılarak yerine “62/1” eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.