MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak eylemi sebebiyle vergi incelemesi yapıldığı ancak iddianamede sahte fatura düzenlemek eyleminden dava açıldığı, mahkemenin 09.05.2014 tarihli kararının da sahte fatura düzenleme suçuna yönelik olması sebebiyle Dairemizin 03.10.2017 tarihli 2017/11255-6252 sayılı ilamı ile sanık hakkında dava şartı olan düzenleme eylemininden verilmiş bir vergi suçu mütalaası bulunmadığı gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozmaya uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda verilen kararın incelenmesinde;
1- 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan 29.09.2010 tarihli VDENR- 2010-1778/73 sayılı vergi suçu (kaçakçılık) raporunun “sahte fatura kullanmak” suçuna ilişkin olduğu, iddianameye konu edilen “sahte fatura düzenlemek” suçundan usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, sahte fatura düzenlemek ve kullanmak eylemlerinin ise birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu, sahte fatura kullanmak suçundan sanık hakkında açılmış bir dava da bulunmadığından, 2006 yılında sahte fatura kullanma suçundan Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunularak dava açılması halinde her iki dosyanın birleştirilmesi sağlanmadan ve uyulmasına karar verilen 03.10.2017 tarihli bozma ilamının gerekleri yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması
2- Kabule göre de;
a) Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, 2005 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında;gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
b) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı Katılan vekili ile sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.