13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5667 Karar No: 2019/17080
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5667 Esas 2019/17080 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Ancak, mala zarar verme suçundan verilen 1.000 TL adli para cezası kesin hüküm olduğundan temyizi mümkün değildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak, TCK'nın bazı maddelerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerekiyordu. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümde, başlıktaki yazım hatası düzeltildi. Ancak mahkumiyet hükmü yerinde görüldü ve temyiz itirazları reddedildi. Ancak, sanığın fazla cezalandırılması ve adli para cezasının infaz yetkisinin hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi nedeniyle karar bozuldu. Bu karar, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararını ve 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesini göz önünde bulundurarak verildi. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi, 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi ve 106/3. madd
13. Ceza Dairesi 2019/5667 E. , 2019/17080 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, gerekçeli karar başlığında konut dokunulmazlığının ihlali yazılmış olması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın mağdura ait işyerine gündüz vakti sayılan saat 05:00 sıralarında girdiğinin kabul edilmesine karşın, sanık hakkında TCK"nın 116/4. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi, 2-28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanık hakkında kurulan hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.