Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14984 Esas 2019/22074 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14984
Karar No: 2019/22074
Karar Tarihi: 03.12.2019

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14984 Esas 2019/22074 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/14984 E. ve 2019/22074 K. sayılı kararda, sanıkların kasten yaralama ve hakaret suçlarından bir kısmının mahkumiyeti, bir kısmının ise beraati kararının temyiz edildiği görülüyor. Temyiz başvurusu incelendiğinde, katılanların temyiz sebepleri reddedilerek, sanıklar hakkında verilen cezaların 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığına karar veriliyor. Bu sebeple, katılanların temyiz talepleri reddediliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi'dir.

3. Ceza Dairesi 2019/14984 E. , 2019/22074 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraate, mahkumiyetlere dair katılan sanık ...

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik silahla kasten yaralama suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan ...’in temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ...’a yönelik hakaret, sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hakaret ve kasten yaralamalar, sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik kasten yaralama, sanık ... hakkında katılanlar ... ile ...’ü kasten yaralama ve katılan ...’e yönelik hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezalarının türü ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, katılan sanık ... ile katılanlar Cemal ve Mehmet Murat’ın temyiz taleplerinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 03.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.