2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11030 Karar No: 2019/15237 Karar Tarihi: 09.10.2019
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11030 Esas 2019/15237 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın avukatı davayı temyiz etmiş ancak avukatın sanık vekilliğinden çekildiği ve temyiz dilekçesinin sanığa tebliğ edilmediği anlaşıldığı için gerekçeli hükmün sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek temyiz dilekçesinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesi ve 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi uyarınca, sanığın bilinen en son adresine öncelikle tebligat yapılması, ancak adresin tebligata elverişli olmadığı durumda muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olan MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiği açıklanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2019/11030 E. , 2019/15237 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Sanık ... müdafii Av. ... tarafından öğrenme üzerine mahkemenin 03/07/2015 tarihli kararı temyiz edilmişse de, dosya içerisinde, sanık ... müdafiinin 17/11/2011 havale tarihli çekilme dilekçesi ile sanık ...’in vekilliğinden çekildiğini bildirdiği, çekilme dilekçesinin sanık ...’e 18/01/2012 tarihinde tebliğ edildiği ve vekillik ilişkisinin sona erdiğinin anlaşılması nedeniyle, yokluğunda karar verilen sanık ...’a gerekçeli hükmün tebliğinin gerektiği, ancak kararın sanığa tebliğ edildiğine dair dosyada bir belgeye rastlanmadığından, gerekçeli kararın ve Dairemizin iade kararının sanık ...’a usulüne uygun şekilde (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesinin de eklenmesi; 2- 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10.maddesinin 1.fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun"un 3.maddesi ile eklenen aynı maddenin 2.fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Temyize gelmeyen sanık ...’in yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre, öncelikle anılan sanığın kovuşturma aşamasındaki ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine (bilinen adresi aynı zamanda MERNİS adresi olsa dahi MERNİS şerhi yazılmaksızın) tebliğe çıkartılması, ancak bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi (MERNİS), bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese (MERNİS şerhi ile) yapılması gerektiği gözetilmeden, sanık ...’in adres kayıt sistemindeki adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca ilgili muhtara yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında; sanık ...’e gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 09/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.