5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, aynı Kanun’un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43 ve 52. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair, Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/09/2018 tarihli ve 2017/536 esas, 2018/468 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 07/03/2019 gün ve 94660652-105-07-1947-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/03/2019 gün ve KYB-2019/27366 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun önödemeyi düzenleyen 75. maddesinin, 02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 12. maddesi ile değiştirilerek uzlaşma kapsamındaki suçlar hariç olmak üzere, yalnız adlî para cezasını gerektiren veya kanun maddesinde öngörülen hapis cezasının yukarı sınırı altı ayı aşmayan suçların önödeme kapsamına alınması karşısında, 5809 sayılı Kanun"un 63/10. maddesinde tanımlanan suçun bu kapsamda kaldığı ve karar tarihi itibariyle 6763 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun"un 75. maddesinin yürürlükte olduğu gözetilmeden, mahkemece sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve değerlendirilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesinin "...Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır…” şeklinde olduğu, sanığın, kız kardeşi olan mağdura karşı, aynı gün, aynı işyerinde, beş farklı abonelik sözleşmesi tesis ettirmesi şeklindeki somut olay açısından ise, sözleşmelerin aynı gün içerisinde düzenlenmesi nedeniyle, eylemler arasındaki zaman aralıklarının, TCK"nin 43/1. maddesinde yer verilen, "değişik zamanlarda" tanımını içerisinde değerlendirilemeyeceği cihetle, sanık hakkında tek bir suç sebebiyle ceza belirlenmesi yerine, zincirleme suç kabul edilerek, belirlenen temel ceza üzerinden TCK’nin 43/1. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılmasına karar verilmesinin hatalı olduğu,
Hususunda da kanun yararına bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01/03/2021 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi.