MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Menemen 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle manevi tazminat davasında verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davalı ... yönünden istinaf isteminin esastan reddine, davacılar yönünden 6100 sayılı HMK"nın 353/1. fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne ilişkin kararın, süresi içinde davacılar vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, davalı ..."un sevk ve idaresindeki davalı ... Belediyesi’ne ait otobüsün yaptığı tek taraflı trafik kazasında, araçta yolcu olarak bulunan müvekkillerinden ... ve ..."ın kızı, ..., ..., ... ve ..."in kız kardeşi olan ... "in vefat ettiğini, davalı ..."nın olay tarihinde Menemen Belediye Otobüs İşletmesi bakım onarım yetkilisi olduğunu, davalılardan ... ve ..."nın ceza davasında taksirle birden fazla kişinin ölümü ve birden fazla kişinin yaralanmasına sebebiyet suçu nedeniyle mahkûm olduğunu belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı ... vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, belediyenin herhangi bir kusurunun bulunmadığını, davaya konu aracın bakım ve onarımının yapıldığını, mekanik aksamlarının eksiksiz olduğunu, kazanın fazla yolcu bindirme ve hız nedeniyle meydana geldiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... vekili, müvekkilinin Menemen Belediyesine ait tamirhanede tamirci olarak çalıştığını, müvekkilinin aracın bakımının yapıldığı tarihlerde izinli olduğunu, aracın bakım ve onarımı ile ilgili hiçbir işlemi kendisinin yapmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen cevap dilekçesi vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davaya konu kazaya ilişkin yapılan ceza yargılamasında alınan bilirkişi raporuna göre davalı ..."un araç sürücüsü olarak asli derecede kusurlu olduğu, davalı araç işleten ..."nın ve davalı ... Otobüs İşletmesi bakım onarım yetkilisi ..."nın tali derecede kusurlu olduklarının tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hükme karşı davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, ceza yargılaması sonucunda davalı sürücü ..."ın bilinçli taksirli eylemi ile davacıların murisi Hatice"nin ölümüne neden olduğundan bahisle verilen mahkumiyet kararının Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 19/01/2017 tarihli kararı ile onanmak suretiyle kesinleştiği, kesinleşen bu maddi olgunun hukuk hâkimi bakımından bağlayıcı taraflar yönünden kesin delil niteliği taşıdığı sabit olduğuna göre; ilk derece mahkemesince davacılar yararına manevi tazminata hükmedilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, ayrıca davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarının ulaşılmak istenilen manevi tatmin için yeterli olduğu, ancak karar tarihinde geçerli AAÜT 3/2. bendine göre birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddi halinde ret sebebi ortak olan davalılar lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, davalılar ... ile Kadir Karaca hakkındaki kısmen ret hükmü aynı nedene dayandığına göre bu iki davalı için tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği halde her biri için ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olduğundan, davacı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazının kabulüne karar verildiği, davalı ... Belediyesi vekilinin tüm istinaf nedenleri yerinde görülmediğinden istinaf isteminin esastan reddine, davacılar vekilinin istinaf isteminin kabulüne, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle; davanın kısmen kabulüne, davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 25.000,00 TL, davacılar ..., ..., ... ve ... için ayrı ayrı 12.500,00 TL olmak üzere toplam 100.000,00 TL manevi tazminatın 19/04/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ayrı ayrı verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin talebinin reddine, davalılar kendilerini bir vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince; reddedilen manevi tazminat tutarı üzerinden 13.450,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalılara eşit şekilde verilmesine karar verilmiştir.
Karar davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir
neden bulunmamasına göre tarafların yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK"nın 373. maddesi uyarınca dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 4,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan ve aşağıda dökümü yazılı 5.123,25 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ... Başkanlığından alınmasına 09/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.