Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : TCK 241/1, 52/2, 53/1.madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Sanığın faiz karşılığı borç para verdiği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında teşdit uygulanmasının ve takdiri indirim uygulanmamasının sebepleri gerekçe kısmında ayrıntılı olarak izah edilmiş olduğundan ve ayrıca sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıka kaydına da rastlanılmadığından, mahkemenin bu yönleriyle kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki ceza miktarları ve tekerrür açısından bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamıştır.
Ayrıca sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, suça konu ödünç paranın en son verilme tarihi olan 2008 Temmuz olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. Maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.