Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14560 Esas 2019/22066 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14560
Karar No: 2019/22066
Karar Tarihi: 02.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14560 Esas 2019/22066 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk kasten yaralama suçu nedeniyle mahkum edildi. TCK'nin 86/1 maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, eylemin silahla işlendiği gerekçesiyle TCK'nin 86/3-e maddesi uyarınca arttırım uygulandı. Ancak, meydana gelen yaralanmanın yüzde sabit ize sebebiyet vermesi nedeniyle TCK'nin 87/1-c maddesi uyarınca ceza belirlenmesi gerekirken, doğrudan TCK'nin 87/1-c maddesince uygulama yapıldığı için denetim imkânı ortadan kalktı. Ayrıca, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan çocuk hakkında, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1. maddesi gereği sosyal inceleme raporu alınmadan veya bunun gerekçesi gösterilmeden hüküm kuruldu. Suça sürüklenen çocuğun yaşı itibariyle verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 51/1 maddesi uyarınca ertelenebilmesi için cezanın 3 yılın altında kalması gerektiği halde, mahkeme hatalı bir değerlendirme yaparak erteleme imkânı olmadığını düşündü. Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde sayılan haklardan yoksun bırakılmasına karar verildi. Ancak, bu kar

3. Ceza Dairesi 2019/14560 E. , 2019/22066 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında öncelikle TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra eylemin silahla işlendiği gerekçesiyle TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca arttırım uygulandıktan sonra, meydana gelen yaralanmanın yüzde sabit ize sebebiyet vermesi nedeniyle TCK"nin 87/1-c maddesi uyarınca belirlenmesi gerekirken, doğrudan TCK"nin 87/1-c maddesince uygulama yapılmak suretiyle denetim imkânını ortadan kaldıracak şekilde ceza verilmesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarih ve 2016/6-986 Esas - 2018/554 sayılı kararında da belirtildiği üzere, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35/1. maddesi gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmadan veya aynı maddenin 3. fıkrasına göre bu yönde inceleme yaptırılmamasının gerekçesi kararda gösterilmeden hüküm kurulması,
3) Suça sürüklenen çocuğun yaşı itibariyle verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 51/1 maddesi uyarınca ertelenebilmesi için verilen ceza 3 yılın altında kaldığı hâlde, mahkemenin verilen cezanın süresi itibariyle ertelenmesine imkân olmadığı yönünde değerlendirme yapılarak yanılgıya düşmesi,
4) Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde sayılan haklardan yoksun bırakılmasına karar vermek suretiyle TCK"nin 53/4. maddesine aykırı davranılması,
5) 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 11. maddesine göre ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanacağının belirtilmiş olması ve 15-18 yaş aralığında bulunan suça sürüklenen çocuğun cezai sorumluluğunun bulunduğunun anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Yasanın 5. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde danışmanlık tedbirine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.