MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat.....tarafından, davalı ... aleyhine 02/10/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, fazla çalışma ücreti ödemelerine ilişkin alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının Spor Genel Müdürlüğünde görev yapmakta iken, Genel Müdürlüğün görevlendirmesi ile Türkiye Satranç Federasyonu"na bağlı olarak çalıştığını, davalıya 2010- 2011- 2012 yıllarında fazla çalışma ücreti olarak toplam 15.106,00 TL ödendiğini, ödenen bu ücretin hukuki dayanağının olmadığını belirterek, fazladan ödenen bedelin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, yapılan ödemelerde hukuka ve yasaya aykırılık olmadığını, şehir içi ve dışı gerçekleştirilen turnuvalar ve seminerlere katıldığını, bu bedelin hakkı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında alınan bilirkişi raporu doğrultusunda; 657 Sayılı Kanun"un 178. maddesinde, fazla çalışmanın karşılığında izin kullandırılmasının öngörüldüğü, günlük çalışma saatleri dışında fazla çalışan personele ücret ödenebilmesi için gerekli işlemlerin yerine getirilmediği, dosya içinde sözleşmeli personele fazla çalışma ücreti ödeneceğine dair herhangi bir belge bulunmadığı, davalıya hukuki dayanağı olmaksızın fazla mesai ödemesi yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünde 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamında memur statüsünde çalışmakta iken, davacı ... emrinde sözleşmeli spor uzmanı olarak görevlendirildiği, görev yaptığı 2010, 2011, 2012 yıllarında davalının davacı federasyonda; 657 Sayılı Kanun"un 99. ve 100. maddelerinde belirtilen haftalık 40 saat, (günlük 8 Saat) maaş karşılığı çalışması dışında fiilen yaptığı fazla çalışmaları nedeniyle toplam 15.106,00 TL fazla mesai ücreti ödendiği anlaşılmaktadır.
657 Sayılı Kanunun 178. maddesinin (A) bendinde hangi hallerde fazla çalışmaların ücretle karşılanacağı belirtilmiştir. Anılan maddenin (B) bendinde ise kurumların gerektiğinde personelini günlük çalışma saatleri dışında fazla çalışma ücreti vermeksizin çalıştırabileceği, ancak bu durumda yaptırılacak fazla çalışmanın her 8 saati 1 gün hesabı ile izin verilmesi gerektiği düzenlemiştir. 178. madde ile verilen yasal yetkiye dayalı olarak çıkarılan 13/03/1975 tarihli "Fazla Çalışmanın Uygulama Esaslarını Gösterir Yönetmelik"in 8. vd. maddeleri ile de; görevin kanun ile belirli bir süre içinde bitirilmesinin zorunlu bulunduğu hallerde ve görevin gereği olarak çalışma saatlerini aşması zorunlu işlerde çalışılması halinde, fazla çalışmanın ücretle karşılanabileceği belirtilmiştir.
Belirtilen yasal düzenlemeler ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davalının fazla çalışmalarının her 8 saati için 1 gün izin verilmesi gerekirken bu hükme uyulmadığı, davacı federasyonun özerk ve özel bütçeli bir kuruluş olması nedeniyle, davalının maaş karşılığı 40 saatlik mesaisi dışındaki çalışmalarının karşılığının davacı federasyon bütçesinden ödenmesinde usul ve yasaya aykırı bir durum bulunmadığı, davalıya yapılan ödemelerin fiilen çalıştığı sürelerin karşılığı olması nedeniyle kamu kaynağında bir eksilme oluşmadığından, kamu zararının veya sebepsiz zenginleşmenin de söz konusu olmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece bu hususlar gözetilerek davanın reddine karar vermek gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.