Esas No: 2021/19365
Karar No: 2022/1172
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19365 Esas 2022/1172 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yargılanmıştır. İlk mahkeme kararıyla mahkumiyeti verilmiş, ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemeler sonucunda karar kaldırılmıştır. Temyiz edilmesi üzerine Yargıtay süreci başlamış ve sonuçta dosya tekrar İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmiştir. Ancak burada da karar değişmemiş ve dava Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na taşınmıştır. Dosya incelenerek, Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği direnme kararının Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle karar dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmiştir.
5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentleri gereğince, dosyanın incelenmesi sırasında 5271 sayılı CMK'nın 307/4. maddesi düzenlemesi de göz önünde bulundurulacaktır.
"İçtihat Metni"
Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından gerçekleştirilen yargılama sonucunda, atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 20.09.2017 gün ve 2015/118 Esas, 2017/278 sayılı karara yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak müsnet suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 22.01.2018 gün ve 2017/3585 Esas, 2018/59 sayılı Kararının sanık müdafisi ile katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 23.10.2018 gün ve 2018/5297 Esas, 2018/6191 sayılı düzeltilerek onama yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2018 günlü, 2018/23069 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine kapatılan 14. Ceza Dairesinin 19.02.2019 gün ve 2018/10123 Esas, 2019/7332 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle, bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2020 gün ve 2019/14-171 Esas, 2020/169 Karar sayılı ilamıyla katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddine ve sanık müdafisinin temyiz istemine istinaden yapılan incelemede dosya kapsamına göre sanığın atılı suçlardan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinin hatalı olduğundan bahisle istinaf ilamının bozulmasına dair verilen kararla birlikte dosyanın gönderildiği İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesince anılan karara direnilerek kurulan 12.10.2020 gün ve 2020/683 Esas, 2020/1294 sayılı hükümlerin sanık müdafisi ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden incelenerek gereği görüşüldü:
Dosya içeriğine göre Bölge Adliye Mahkemesi tarafından Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen bozma kararına direnildiğinin anlaşılması karşısında 5271 sayılı CMK’nın 307/4. maddesi düzenlemesine göre bu hususta kararına direnilen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirme yapılması gerektiğinden, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.