MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 tarih ve 2013/248-2015/474 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili , müvekkili olan şirket ile davalı banka arasında 17.05.2010 tarihinde 48 ay vadeli ve sabit taksitli ticari kredi sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin kredinin 31. taksidini ödemesinin ardından kalan kredi borcunu erken kapatma yoluna gittiğini, bu doğrultuda kredi borcunun bakiye kısmının 02.01.2013 tarihinde davalıya ödendiğini ancak davalı bankaca müvekkilinin tüm itirazlarına rağmen, erken ödeme masraf tahsilatı adı altında toplam 7.066,14 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 2,000 TL erken kapama ücretinin kredi ödeme tarihi olan 02.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek olan ticari temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, daha sonra talep sonucunu ıslah ederek 2.172,64 TL erken kapama ücretinin davalıdan istirdadını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacıdan tahsil edilen tüm bedellerin taraflar arasında akdedilmiş bulunan ticari kredi sözleşmesine dayanılarak tahsil edildiğini , tacir olması hasebiyle basiretli davranmakla yükümlü olan davacının bir tüketiciymiş gibi müvekkili bankaca kesilen komisyonları talep etmesinin hakkaniyete uygun olmadığını, müvekkili bankaca %5 oranında kesilen erken kapama komisyonun mevzuata ve yüksek yargı içtihatlarına uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, taraflar arasında akdedilen sözleşmede erken kapatma halinde alınacak komisyona ilişkin herhangi bir hüküm bulunmadığı, bu nedenle erken kapatma komisyonun belirlenmesi için bankaların genel uygulanmasının incelenmesi gerektiği, bankaların 20.06.2012 tarihi itibariyle TCMB"a bildirdiği kredi erken ödeme komisyon oranlarının ortalaması dikkate alındığında davalı bankanın davacıdan %3,536 oranı üzerinden erken kapatma komisyonu talep edebileceği , bu doğrultuda bakiye kredi borcu üzerinden davalı yanca talep edilebilecek miktarın 5.247,57 TL olduğu ancak davalı bankaca davacıdan 7.420,21 TL tahsil edildiği, bu nedenle davalının fazla kesilen 2.172,64 TL"yi davacıya iade etmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilerek 2.172,64 TL"nın dava tarihinden işleyecek olan ticari faiziyle birlikte davalıda tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticari kredi nedeniyle haksız tahsil edildiğini iddia edilen erken kapama komisyon ücretinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, 09.12.2006 tarihli Resmi Gazete’de Merkez Bankası tarafından yayınlanan 2006/1 sayılı Tebliğin 6/2. maddesi “Bankalar, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasına bildirdikleri azami oranları aşmamak kaydıyla, mevduat ve kredi işlemlerinde uygulayacakları faiz oranlarını ve katılma hesaplarında uygulayacakları kâr ve zarara katılma oranlarını vadelerine göre tüm şubelerinde halkın görebileceği şekilde ilan eder ve bu oranları internet sitelerinde yayımlar” şeklinde değiştirilmiştir. Bu durumda, ticari kredilerde bankalar tarafından alınacak olan masrafların hukukilik denetimi yapılırken anılan düzenleme gereğince ilan ve yayım yapılmışsa, bankaların bu oranlar üzerinden masraf vb. alabileceğinin kabulü gerekir. Somut olayda, davalı bankanın, kredinin erken ödendiği tarih olan 02.01.2013 tarihi itibariyle, Merkez Bankasına, bu nitelikli krediler için bildirdiği erken kapama komisyon oranı %5 olup, erken kapama komisyonu, davacıdan bu oran üzerinden tahsil edilmiştir. Davalı bankanın, Merkez Bankasına bildirdiği azami oranı geçmeyecek şekilde erken kapama komisyonu tahsil ettiği ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun ‘erken ifa’ başlığını taşıyan 96. maddesinin, (818 Sayılı Kanun 80. madde) borçlunun, erken ifa sebebiyle kanun sözleşme ya da adet gereği olmadıkça indirim talep edemeyeceğine ilişkin hükmü birlikte değerlendirildiğinde, davacıdan erken kapama nedeniyle fazladan komisyon tahsil edildiğinden söz etmek mümkün değildir. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirmeye dayalı bilirkişi raporu hükme esas teşkil ettirilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 21/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.