3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14985 Karar No: 2019/22056 Karar Tarihi: 02.12.2019
Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14985 Esas 2019/22056 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraat kararı verilmiştir. Mağdurun şikayetçi olmaması sebebiyle, mağdur vekillerinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık ... hakkında ise kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibarelerini iptal ettiği TCK'nin 53. maddesindeki değişiklik infaz aşamasında dikkate alınabileceği için, bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık müdafilerinin temyiz sebepleri yerinde görülmeyerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nin 242/1 ve 260/1. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi açıklanmıştır.
3. Ceza Dairesi 2019/14985 E. , 2019/22056 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve beraatler
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Mağdur ... vekillerinin, sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten yaralama ve tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerine karşı temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Mağdurun 05.08.2015 tarihli duruşmada, sanıklardan şikayetçi olmadığını beyan etmesine göre, katılan sıfatı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK’nin 242/1 ve 260/1. maddeleri uyarınca hükümleri temyiz hakkı bulunmadığından, mağdur vekillerinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.