7. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4193 Karar No: 2020/1208 Karar Tarihi: 21.01.2020
4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/4193 Esas 2020/1208 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Üst mahkeme tarafından incelenen Asliye Ceza Mahkemesi hüküm kararı, 4733 sayılı Kanuna muhalefetten dolayı hükümlülük, müsadere ve tasfiye şeklinde verilmiştir. İnceleme sonucunda, idare temsilcisinin istemine ilişkin REDDİN hüküma karar verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz istemi sonucunda, takdiri indirim uygulanırken yanlış bir madde ve fıkra gösterilmesi, Anayasa Mahkemesi kararının gözetilmemesi ve müsaderede yanlış bir madde ve fıkra gösterilmesi nedenleriyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda TCK'nun 62/1, 53/1-2-3 ve 54/4 maddeleri açıkça yer almaktadır.
7. Ceza Dairesi 2016/4193 E. , 2020/1208 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) ... İdaresi temsilcisinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; Duruşmadan haberdar olduğu halde, usulüne uygun olarak düzenlenmiş dilekçe ile veya duruşmada sözlü beyanda bulunarak 5271 sayılı CMK"nun 237. ve 238. maddelerine göre katılan sıfatını almayan ve suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle suçtan doğrudan zarar görmeyen... İdaresi temsilcisinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II) Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; 1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, 2. Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 3. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54/1. madde ve fıkrasının gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi ve dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi gereğince, 1. Hükmün 2. paragrafındaki ""5237 S.TCK.nun 62.maddesi"" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine gelmek üzere ""TCK"nun 62/1. maddesi"" ibaresinin eklenmesi, 2. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi, 3. Hükmün eşya müsaderesine ilişkin bölümünden ""5237 S.TCK.nun 54/1 maddesi"" ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ""TCK"nun 54/4. maddesi"" ibaresinin eklenmesi, tasfiyeye ilişkin kısmın çıkarılması ile sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.