Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2785 Esas 2020/197 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kontör, cep telefonu ve aksesuarları alım satımı yapan sanığın 2008 yılında POS tefeciliği yaptığı iddiasıyla açılan kamu davasında mahkemenin suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle beraat kararı verdiği iş bu dosyada,
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde atılı suçun "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verme" biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, yani birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmadığı nazara alındığında; vergi tekniği raporunda tanık olarak dinlenen kişilerden ..., ... ve ...’ın raporda yer alan ifadelerinde, sanığın iş yerinden nakit ihtiyaçlarını karşılamak için komisyon karşılığında kredi kartından çekim yaptırdıklarını ifade eden beyanları, yine kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında da tanık ...’nin aynı yöndeki beyanı, diğer tanıkların da kısmen benzer mahiyetteki ifadeleri ile tüm dosya kapsamından, sanığın kazanç sağlamak için tefecilik suçunu işlediği sabit olduğundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, dosya kapsamı ile uyuşmayan yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Ayrıca Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 16.04.2014 tarih ve 2013/123277 esas sayılı iddianamesi ile, tefecilik ve 5464 sayılı yasaya muhalefet suçlarından
kamu davası açıldığı, yargılama sonucunda sadece tefecilik suçundan sanığın beraatine karar verildiği ancak 5464 sayılı yasaya muhalefet suçundan herhangi bir karar verilmediği anlaşılmakla, bu suç yönünden hüküm kurulmaması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.