Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5702 Esas 2019/17055 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5702
Karar No: 2019/17055
Karar Tarihi: 26.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5702 Esas 2019/17055 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayında sanığın aracı torpido gözünde bulunan yedek anahtar ile çaldığını tespit etti ve suça konu olan aracın mülkiyetine yönelik olduğunu belirterek mala zarar verme suçunun oluşmadığına karar verdi. Ancak sanığın TCK'nın 142/2-d-h maddesindeki fıkraları ihlal ettiği için mahkumiyetine karar verildiği belirtildi. Kararda ayrıca, ceza miktarının temel ceza belirlenirken alt sınırdan ayrılması gerektiği, ancak yazılı şekilde hüküm kurulduğu ifade edildi. Kanunlar olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d-h ve 61. maddeleri vurgulandı. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği hatırlatıldı ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme, dosya ve duruşma tutanaklarını inceleyerek sanığın temyiz isteminin reddedildiğini ve açıklanan nedenlerle kararın onandığını bildirdi.

13. Ceza Dairesi 2019/5702 E. , 2019/17055 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık eyleminin, suça konu olan aracın mülkiyetine yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluyla düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, müştekiye ait kilitli 16.000 TL değerindeki aracı torpido gözünde bulunan yedek anahtar ile çaldığı anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d-h maddesindeki fıkraları ihlal eden sanığın eylemi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek temel ceza belirlenirken alt sınırdan ayrılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 26/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.