MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

..... ile.. aralarındaki katılma alacağı davasının kabulüne dair ....... Aile Mahkemesi"nden verilen 21.11.2013 gün ve 2/1043 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile evlilik birliği içerisinde edinilen taşınmaza ilişkin olarak fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 15.000,00 TL alacağın davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 15.000,00 TL alacağın davalıdan alınmasına, karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 11.08.1995 tarihinde evlenmiş, 11.06.2010 tarihinde açılan boşanma davasında verilen boşanma kararının 02.11.2012 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik sona ermiştir. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM"nin 170.m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK"nun 225/2.m.) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK"nun 202.m.). Dava konusu edilen 5875 ada 3 parsel numaralı taşınmazdaki 10 numaralı bağımsız bölüm 06.03.2008 tarihinde satış yolu ile davalı adına tescil edilmiştir.
Tüm dosya kapsamı ve evrakların incelenmesinden; taraflar arasında evliliğin mali sonuçlarına ilişkin düzenlenen 20.09.2010 tarihli protokol hükümlerinin boşanmaya karar veren hakim tarafından tasdik edilip boşanmanın eki haline getirilmediği anlaşılmaktadır. Bu şekilde gerçekleşen boşanma anlaşmaları (sözleşmeleri) hakim tasdiki şartına bağlı bir sözleşme niteliğinde olduğundan şart gerçekleşmediğinde hukuki bir sonuç doğurmaz. Bu nedenle davalı vekilinin davacı ile aralarındaki boşanma protokolüne değer verilmesine ilişkin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
Davaya konu taşınmazın banka kredisi ile satın alındığı hususu taraflar arasında çekişme konusu değildir. Banka kredisinin davalı adına çekilmiş olduğu ve kredi geri ödemelerinin bir kısmının mal rejiminin devamı sırasında, kalan kısmının ise mal rejimi sona erdikten sonra ödendiği davalı vekilince dosyaya sunulan banka dekontlarından anlaşılmaktadır. Mahkemece bu husus gözönüne alınarak, taşınmaz için çekilen kredi belgelerinin ilgili kurumdan getirtilerek dosya arasına alınması ve mal rejimi sona erdikten
sonra yapılan ödemelerin davalının kişisel malından karşılandığının kabulü ile; taşınmazın karara en yakın tarihteki rayiç sürüm değerinin bilirkişi marifetiyle tespit ettirilerek, belirlenecek bu değerden davalının kişisel malına isabet eden bölümü çıkartıldıktan sonra davacının talep miktarı da gözetilerek katılma alacağının hesaplanması gerekirken; eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazları kısmen yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 256,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.