Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2510 Esas 2015/2315 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/2510
Karar No: 2015/2315
Karar Tarihi: 30.09.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2510 Esas 2015/2315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Elbistan İş Mahkemesi'nde görülen bir iş kolunun tespiti davasında verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edildi. Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından bozulan karar, yeniden yapılan yargılama sonunda aynı şekilde karar verildi. Ancak karara karşı davalı vekili tarafından direnme kararı verildi ve temyiz edildi. İş mahkemelerine karşı temyiz süresi ile ilgili kanuna değinildi ve her ne kadar uygulamada iş mahkemelerinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmasa da, yasa bunu engellemediği için temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafın cevap verme hakkı tanınması gerektiği belirtildi. Dosyanın eksiklikleri giderilerek yeniden Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı'na gönderilmesi gerektiği sonucuna varıldı.
Kanun Maddeleri:
- 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu 8. madde
- 5308 sayılı Kanun
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Geçici 3. madde
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 433/1. madde
- 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi.

Hukuk Genel Kurulu 2015/2510 E. , 2015/2315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Elbistan İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/01/2015
NUMARASI : 2014/491-2015/77

Taraflar arasındaki "İş (İş Kolunun Tespiti İstemli)" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Elbistan İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 06.03.2014 gün ve 2013/855 E. 2014/408 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7.Hukuk Dairesi"nin 13.06.2014 gün ve 2014/9281 E. 2014/13391 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı EÜAŞ vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı vekiline tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 30/09/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.