Kasten yaralama suçundan sanık ... hakkında akıl hastası olduğu ve ceza ehliyetinin bulunmadığından bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 32/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/3-a maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 32/1-2. cümle ve 57/1. maddeleri uyarınca güvenlik tedbiri uygulanmasına, sanığın koruma ve tedavi altına alınmasına dair Menemen 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.10/2018 tarihli ve 2016/708 Esas, 2018/1086 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 14.10.2019 tarihli ve 2019/12513 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.11.2019 tarihli ve 2019/104781 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, emsal nitelikteki Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 23.01.2019 tarihli ve 2018/5704 Esas, 2019/919 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın suç tarihi itibariyle akıl hastalığı bulunup bulunmadığının, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak sağlık kurulu raporu ile tespiti gerekirken 27/12/2017 tarihli Menemen Devlet Hastanesinden alınan tek hekim raporuna göre yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemenin kabulüne göre de, akıl hastası olan sanığın zorunlu müdafii huzurunda sorgusu yapılmadan, sanık hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 147, 150 ve 191. maddelerine muhalefet edilmesi hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.