Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17834 Esas 2019/22044 Karar Sayılı İlamı

Kasten basit yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 31/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Dargeçit Sulh Ceza Mahkemesinin 06.05.2014 tarihli ve 2014/29 Esas, 2014/35 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Dargeçit Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2014 tarihli ve 2014/31 değişik iş sayılı kararı ile kesinleşmesini müteakip, deneme süresi içerisinde suça sürüklenen çocuğun 02.12.2016 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 31/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Dargeçit Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2019 tarihli ve 2018/180 Esas, 2019/85 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 24.10.2019 tarihli ve 2019/12331 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.11.2019 tarihli ve 2019/104788 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 14.05.2018 tarihli ve 2016/8109 Esas, 2018/7292 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğun nitelikli kasten yaralama suçundan cezalandırılmasını müteakip, 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan, "Mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması koşuluyla, suça sürüklenen çocuklar bakımından ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasının gerektiren suçların" şeklindeki düzenleme uyarınca anılan suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 254. maddesi uyarınca, aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yapılması için dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Dargeçit Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2019 tarihli ve 2018/180 Esas, 2019/85 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (a) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.