17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10940 Karar No: 2019/13735 Karar Tarihi: 05.11.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10940 Esas 2019/13735 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yerel mahkeme, bir çocuğu hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum etti. Temyiz edilen hükümler incelendi ve mala zarar verme suçundan 1.000 TL adli para cezası kesin olduğundan temyiz edilemeyeceği kararına varıldı. Hırsızlık suçu için ise suça sürüklenen çocuğun suçu işlediği kabul edildi ve hükümler yerinde bulundu. Ancak suçun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle zarar oluşmadığı ve suç işleme olasılığının düşük olduğu gerekçesiyle hırsızlık suçundan verilen hapis cezası ertelendi. Ayrıca, adli tıp raporu için ödenen 100 TL'nin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesi kararı Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'ye aykırı olduğu için bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi, TCK'nin 51. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2019/10940 E. , 2019/13735 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: A-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, B-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Teşebbüs aşamasında kalan suçun niteliği gereği bir zarardan söz edilemeyeceği gözetildiğinde suçtan kaynaklanan bir zararın da bulunmadığının anlaşıldığı, suça sürüklenen çocuk hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, "Sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması" öznel koşulunun ise hırsızlık suçundan hükmedilen hapis cezası TCK"nin 51. maddesine göre suça sürüklenen çocuğun “...geçmişteki hali, eylemden sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği hususunda mahkememize tam ve kesin kanaat hasıl olduğundan...” bahisle ertelendiği halde, suça sürüklenen çocuk hakkında CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” karar verilmesi suretiyle hükümler arasında çelişki yaratılması, yasal ve yeterli olmayan gerekçeler ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hazırlanan fiili algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneği tespit raporu için adli tıpa ödenen 100,00 TL"nin zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle bu giderin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.