Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2. ve 232/6. maddeleri uyarınca, hükümde başvurulacak kanun yolu, mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin ne zaman başlayacağının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup, sanığa yokluğunda verilen 06.06.2012 tarihli kararda, kanun yolu başvuru süresinin yanıltıcı biçimde “tefhim tarihinden” itibaren başlayacağının belirtilmiş olması nedeniyle, yasa yolu bildirimi usulsüz olduğundan temyiz isteğinin süresinde ve 06.06.2012 tarihli ilk karara yönelik olduğu ve bu karara dayalı olarak yapılan işlemlerin yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. Maddesiyle eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde ve itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2 maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.