Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Dava, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkin açılan davada, İlk Derece Mahkemesince hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın temyizen incelenmesi davalı Kurum vekili vekili tarafından istenilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili dava dilekçesinde davacıya 01.08.2015 tarih itibariyle yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitini talep etmiştir.
II-CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde ve yargılama sırasındaki beyanlarında, Kurum işleminin mevzuata uygun olduğunu, yetki, derdestlik, husumet, ve hak düşürücü süre itirazları ile birlikte davanın reddini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk derece mahkemesi "Somut olayda Kurum tarafından 01.05.1986- 2015/Nisan arası davacı adına 5201 günlük hizmetinin kabul edildiği, Kurumca davacı adına 1986 yılı 2.döneme ait Kuruma verilen 4 aylık sigorta prim belgesindeki 119 günün (1 günü sigorta başlangıcına sayılmak üzere) kabul edilmediği, halbuki davacı tarafından sigortalılık başlangıcının tespitine ilişkin olarak açılan ve Yargıtay incelemesinden onanarak geçip kesinleşen kararda "Davacı adına Kurum kayıtlarına geçen 120 gün prim gün sayısının sigorta başlangıcının belirlenmesine yönelik eldeki karar sonrasında davalı kurum tarafından resen kayda alınacağının belirtildiği" görülmektedir. Dolayısıyla söz konusu kararda 120 günlük çalışmanın davacıya mal edildiği görülmektedir. Bu nedenle 08.05.1964 doğumlu olan davacının 03.07.2015 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, Kurumca kabul edilen 5201 günlük hizmete 119 gün daha eklendiğinde toplam 5320 gün hizmeti bulunduğu, sigortalılık başlangıcının 01.05.1986 olduğundan mülga 506 sayılı yasanın geçici 81 maddesinin f bendi gereği 25 yıl 49 yaş ve 5300 gün şartlarını taşıdığından davacıya, 5510 sayılı yasanın 4/a maddesi- (506 sayılı Yasanın geçiçi 81. maddesi) kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması gerektiği sonucuna varılarak davanın kabulüne karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur. "şeklinde gerekçe ile davanın kabulüne;davacıya tahsis talep tarihini takip eden aybaşı olan 01.08.2015 tarihi itibariyle 5510 sayılı yasanın 4/a maddesi (506 sayılı Yasa) kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesi "Dava konusu talep, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 03.07.2015 tarihli tahsis talebinde bulunan davacının; 506 sayılı Yasa"nın geçici 81/B-f bendine göre; 49 yaş, 25 yıl sigortalılık süresi 5.300 prim gün sayısı şartlarına tabi olup; 29 yılılk sigortalıllık süresi, 5.300 prim gün sayısının biulunduğu ve 51 yaşını ikmal ettiği anlaşılmakla; tahsis talebini takip eden aybaşı olan 01.08.2015 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin olarak mahkemenin hukuki ve maddi vakıa değerlendirmesinde isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir." şeklinde gerekçe ile davalı Kurum vekilinin istinaf isteminin HMK"nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine,karar vermiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı Kurum vekili, Kurum işleminin hukuka uygun olduğunu, davacının tahsis şartı olan 5300 gün sigortalılık süresinin olmadığını belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE ESASIN İNCELEMESİ:
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacının ilk olarak 10.06.2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, tahsis şartları oluşmadığından talebinin Kurum tarafından reddedildiği, davacının bu defa Konya 4. İş Mahkemesi 2013/362 E 2014/412 K sayılı dava dosyası ile açmış olduğu dava ile 01.05.1986 tarihinin sigorta başlangıcı olarak tespitini talep ettiği,ıslah dilekçesi ile 01.05.1986-31.08.1986 tarihleri arasında çalıştığının tespitine de karar verilmesini talep ettiği,mahkemece dava dilekçesinde talep edilmeyen hususların ıslah dilekçesi ile talep edilemeyeceği gerekçesiyle ıslah talebinin reddedildiği,tespiti istenen dönemlere ilişkin dönem bodroları ibraz edilmiş ise de fiili çalışmanın olup olmadığına dair tahkikat da yapılmaksızın ıslah talebi reddedilerek sadece sigorta başlangıç tespiti talebi hakkında karar verildiği, verilen kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 19.01.2015 tarih 2014/25821 E. - 2015/762 K. sayıl kararıyla" Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle davacı ... adına Kurum kayıtlarına geçen 120 gün prim gün sayısının sigorta başlangıcının belirlenmesine yönelik eldeki karar sonrasında davacı adına davalı Kurum tarafından resen kayda alabileceği anlaşılmakta olup, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına" şeklinde onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
İlk derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından,yukarıda belirtildiği şekilde onanan kararla 120 günlük sürenin davacıya mal edildiği değerlendirilmesi yapılarak ve bu süreyi tahsise esas alarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 19.01.2015 tarih 2014/25821 E 2015/762 K sayıl kararına konu ilk derece mahkemesi kararında ,sigorta başlangıcı günü dışında 119 gün için fiili çalışmanın ispatına dair herhangi bir tahkikat yapılmadığından ve onama sonrası 1 günlük sürenin davacının hizmet döküm cetveline işlenmiş olması ve Kurum tarafından 119 günlük sürenin kabul edilmemesine göre;Yargıtay 10.Hukuk Dairesi kararında yapılan açıklamanın bağlayıcılığı olmayıp 119 gün yönünden çalışmanın varlığı yöntemince araştırılarak sonucuna göre karar verilmelidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılarak, temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 20.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.