Kasten yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin 09.01.2019 tarihli ve 2018/320 Esas, 2019/11 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 16.10.2019 tarihli ve 2019/6997 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.10.2019 tarihli ve 2019/103732 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığa isnat edilen kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete tabî olduğu, müşteki ..."in 05.12.2018 tarihli duruşmada alınan ifadesinde sanıktan şikâyetçi olmadığı yönündeki beyanı karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının şikâyet yokluğu nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddesi gereğince düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin 09.01.2019 tarihli ve 2018/320 Esas, 2019/11 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında basit yaralamadan açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nin 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdurun şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.