MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ile aralarında güvenlik hizmet sözleşmesi imzalandığını, sözleşmede işçi ücretlerinin ödenmesine ilişkin bir ceza-i şart maddesi olduğunu, buna göre işçi ücretlerinin her ayın 1 ila 7"si arasında ödeneceğinin, ödenmediği takdirde ise geciktirilen her gün için %4 oranında ceza uygulanacağının düzenlendiğini, bu maddenin tek tarafın menfaatini koruduğunu, davalının hakedişleri hiçbir zaman zamanında yatırmadığını, en geç ayın 7"sinde yatırılması gereken ücretlerin ayın 11"inde hesaplara geçtiğini, bu nedenle işçilerin maaşlarını geç ödemek durumunda kaldığını ve haksız olarak ceza uygulandığını ve davalının aradaki günler için hesaplanan 26.829,07 TL"yi hakedişinden mahsup ettiğini, bu miktarın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, hizmet sözleşmesinden kaynaklı yapılan kesintinin iadesine ilişkin olup, davacı, sözleşme gereği hesaplara en geç ayın 7"sinde yatırılması gereken işçi ücretlerini süre geçtikten sonra yatırdığını ve sözleşmede yer alan ceza-i şart maddesine göre davalının hakedişlerinde kesinti uyguladığını beyanla, yapılan kesintinin iadesini istemiş, davalı sözleşmenin ilgili maddesinin uygulandığını, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, alınan bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Bilirkişi raporunda, İş Kanunu"nun 32. maddesine göre işverene işçi ücretlerinin ödenmesi için 20 gün süre verildiği, hizmet sözleşmesiyle bu sürenin davacı aleyhine kısaltılamayacağı, sözleşme maddesinin bu haliyle genel işlem şartı niteliğinde olduğu bildirilmiş, mahkemece aynı gerekçelerle hüküm tesis edilmiştir. Ancak İş Kanunu"nun 32. maddesi işçi işveren ilişkisini düzenlemeye yönelik olup, tacir olan davacı ve davalı kurum arasındaki hizmet ilişkisine uygulanamaz. Taraflar arasında imzalanmış olan hizmet sözleşmesi, matbu nitelikte olmayıp, tarafların serbest iradeleriyle imzalanmıştır. Sözleşmenin, işverence personel maaşlarının her ayın 1"i ila 7"si arasında ödeneceği, ödenmeyen ve geciktirilen her gün için %4 oranında ceza uygulanacağına yönelik maddesi geçerli ve taraflar açısından bağlayıcı niteliktedir. Mahkemenin bu maddenin genel işlem şartı niteliği taşıdığı ve kanuna aykırı olduğu yönündeki kabulü hatalı olup, sözleşmenin ilgili maddesine göre değerlendirme yapılması gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2-Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 2. bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.