MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili 08.03.2016 harç tarihli dilekçesi ile davacının davalı idareye bağlı alt işveren işçisi olarak çalıştığını, Mart/2015 ayına ait ücret alacağından 507,15 TL. sinin ödenmediğini iddia ederek, 507,15 TL. nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Vekili, işin anahtar teslimi verildiğini, Kurumun her hangi bir sorumluluğunun olmadığını savunarak husumet itirazında bulunmuştur.
Davalı vekili ilk oturumun yapıldığı 05.05.2016 tarihinden önce 29.04.2016 havale tarihli dilekçesi ile “ davayı kabul ettiklerini “ bildirmiştir.
Mahkemece davacının ücret alacağının dava açıldıktan sonra ödendiği gerekçesi ile
“ Konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına,
Harç peşin alındığından tekrar alınmasına yer olmadığına,
HMK. nun 312/2. maddesi gereğince davalının ilk duruşmadan önce davayı kabul etmesi ve davaya sebebiyet vermediği anlaşıldığından davacının yaptığı yargılama giderlerinin kendisinin üzerinde bırakılmasına, yine aynı sebeple vekalet ücretine taktirine yer olmadığına” karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili süresinde temyiz etmiştir.
Davacının Mart/2015 ayına ait ücret alacağından 507,15 TL. sinin ödenmediği tartışmasızdır.
Dava tarihi 08.03.2016, dava konusu ücret alacağının ödenme tarihi ise 04.05.2016 olup, asıl işveren olarak alt işveren işçilerinin ücret dahil tüm işçilik alacaklarından sorumlu olan, alt işveren işçilerinin ücretinin ödenip, ödenmediğini kontrol etmeyen, dava açıldıktan sonra ücreti ödeyen asıl işveren davalı Kurumun davaya sebebiyet vermediğinden söz etmek mümkün değildir.
Bu nedenle mahkemenin “ davalının davaya sebebiyet vermediği “ şeklindeki gerekçesi hatalıdır. Buna bağlı olarak davaya sebebiyet veren davalı kurum davacının yaptığı yargılama giderleri ile vekalet ücretinden sorumludur.
Ayrıca davalı Kurum harçtan muaf olduğundan davacının yatırdığı harçlar iade edilmelidir. Belirtilen bu hatalar bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 2 ve 3. paragraflarının çıkartılarak, yerlerine;
“- T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı ... Genel Müdürlüğü harçtan muaf olduğundan, davalı kurum aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
-Davacının yatırdığı başvuru ve peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
-Davacı vekille temsil edildiğinden karar tarihindeki AAÜT. sinin 13. maddesi dikkate alınarak hesaplanan 507,15 TL. vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
-Davacının yaptığı harçlar hariç iki tebligat masrafı toplam 22,00 TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, “ hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıdaki temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 26.01.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.