Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15245 Esas 2019/22027 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15245
Karar No: 2019/22027
Karar Tarihi: 02.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15245 Esas 2019/22027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan yargılanan 14 yaşındaki çocuk hakkında, suçu işlerken hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamaması ve davranışlarını yönlendirememesi sebebiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Türk Ceza Kanunu'nun \"Yaş Küçüklüğü\" başlıklı 31/2. maddesi gereğince, 12-15 yaş arası çocukların suç işleyebilecekleri ancak ceza sorumluluğu olmadıkları belirtildi. Bu çocuklar hakkında sadece çocuklara özgü güvenlik tedbirlerine hükmedilebileceği ifade edildi. Ayrıca, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi gereğince, uzlaştırma kurumunun güvenlik tedbirlerinin değil, ceza mahkumiyetinin alternatifi olduğu belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 31/2. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/15245 E. , 2019/22027 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına dair karar

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun kayden 03.01.2001 doğumlu olup, suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubu aralığında bulunduğu, Mersin Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 14.10.2015 tarihli raporu ile üzerine atılı suç bakımından hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğunun bildirildiği, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “Yaş Küçüklüğü” başlıklı 31/2. maddesinin, “Fiili işlediği sırada on iki yaşını doldurmuş olup da on beş yaşını doldurmamış olanların işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamaması veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olması halinde ceza sorumluluğu yoktur. Ancak bu kişiler hakkında çocuklara özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur...” şeklinde olduğu, dolayısıyla suça sürüklenen çocuk hakkında hapis yahut adli para cezasına mahkumiyetin olanaklı olmadığı ve sadece çocuklara özgü güvenlik tedbirine hükmedilebileceği, bununla birlikte 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde düzenlenen uzlaştırma kurumunun güvenlik tedbirlerinin değil, ceza mahkumiyetinin alternatifi olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin (2) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Suç tarihi itibarıyla 14 yaşında olan suça sürüklenen çocuk hakkında, Mersin Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 14.10.2015 tarihli raporu ile üzerine "atılı suç bakımından fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğunun" belirtildiği anlaşılmakla mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar usul ve yasaya uygun olduğundan tebliğnamenin (1) numaralı görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.