Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2370 Esas 2019/3072 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2370
Karar No: 2019/3072
Karar Tarihi: 21.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2370 Esas 2019/3072 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm olduğunu belirtti. Adli sicil kayıtları ve UYAP araştırmasına göre sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı tespit edildi. Bu nedenle suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu belirtildi. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığını, ileri sürülen iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte tartışıldığını ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığını vurguladı. Bu nedenle sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün onanması kararlaştırıldı. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyle: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi (TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının şartlarının uygulanması), 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/2370 E. , 2019/3072 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.