Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3267 Esas 2021/2200 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3267
Karar No: 2021/2200
Karar Tarihi: 04.03.2021

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3267 Esas 2021/2200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, defter ve belge gizleme suçundan mahkum edildi ve daha önce hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırıldı. Sanık hakkında uzun süreli hapis cezası verildi ve TCK'nin 53/3.maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğu kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. Yargılama sürecinde yapılan işlemler ve verilen cezanın kanuni takdir sınırlarında olduğu belirtildi. Kanun maddeleri olarak CMK'nin 231. maddesi ve TCK'nin 53/3. ve 53/1.c maddeleri kararda yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/3267 E. , 2021/2200 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında Ankara 2.Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 2007/885 esas, 2008/1296 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip sanık denetim süresi içinde yeni bir suç işlediğinden, CMK"nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına takdiren karar verilmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamış, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nin 53/3.maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu dışında kalan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 04.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.