Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11875 Esas 2019/3061 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11875
Karar No: 2019/3061
Karar Tarihi: 21.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11875 Esas 2019/3061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararı verilmiş ancak sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle kararın infazına başlanamamıştır. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu sebeple, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığından, sanık ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak daha sonra yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Kararda, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı tespit edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası sayılabilir.

10. Ceza Dairesi 2013/11875 E. , 2019/3061 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi sanık aleyhine sonuç doğurmayacağı gibi yüzüne karşı verilen bu kararın sanığın itirazda bulunmaması sonucu kesinleştiği de dikkate alınarak, usulüne uygun çağrıya rağmen sanığın gelmemesi nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına başlanamadığı için kararın niteliği sonuca etkili olmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, çağrıya uymayarak yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.