Mahkemesi : Mersin 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/09/2013
Numarası : 2012/617-2013/457

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı iş akdini ücret alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı olarak feshettiğini, asgari ücret+sefer pirimi sistemi ile istihdam edildiğini, aylık ortalama birbuçuk seferi başarı ile gerçekleştirdiğini ve sefer başına ortalama 600 Euro sefer primi verildiğini öne sürerek kıdem tazminatı alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, trafik cezası gibi sorumluluklarından kurtulmak için davacının istifa ettiğini, ücretin bordroda yazılı olan miktar olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesi istemiştir.
Mahkemece, iş akdinin işçi tarafından haklı olarak sonlandırıldığı ve davacı işçinin aylık net 2.650,00 TL ücret aldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçi Uluslar arası yük götüren tır şoförü olup, ücreti yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, tanık olarak dinlendiği Mersin 4. İş Mahkemesi"nin 2012/603 Esas sayılı dava dosyasında; ""...davacı ayrıldığında seferbaşı belli bir ücret veriliyordu, bu ücretten sefer dönüşünde 100 Euro kadar bir para kalıyordu, sefer başı 500-600 Euro kadar bir para veriliyordu, bu paranın masraflar da içerisindeydi."" şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacı bu beyanı ile bağlıdır. Bu durumda davacının asgari ücret ve sefer başı 100 Euro aldığı kabul edilmeli, ayda yaptığı sefer sayısına göre ücreti belirlenerek bu ücret üzerinden talep edilen işçilik alacakları hesaplanmalıdır. Mahkemece bu husus gözardı edilerek aylık net ücretin 2.650,00 TL olarak kabul edilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
3-Mahkeme tarafından benimsenen bilirkişi raporunda genel tatil günlerine ilişkin tahakkuk bulunan imzalı ücret bordrolarının bulunduğu aylar dışlanarak 2010 yılı Ekim, Kasım, Aralık, 2011 yılı Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül ve Ekim aylarına tekabül eden genel tatil ücreti alacakları hesaplanmış ise de yurt dışı tır şoförü olarak çalışan davacının hesaplama yapılan aylara ilişkin yurda giriş çıkış kayıtları getirtilmemiştir. Tanık beyanları ile kanıtlanan bu tür çalışmalarda pasaport ve benzeri yurda giriş çıkış kayıtları üzerinden inceleme yapılmalı ve işçinin yurt dışında olduğu süreye rastlayan bayram ve genel tatil günleri için hesaplamaya gidilmelidir. Bu nedenle, 2010 yılı Ekim, Kasım, Aralık, 2011 yılı Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül ve Ekim aylarına ait yurda giriş çıkış kayıtları getirtilerek bu kayıtlara göre davacının sefer tarihleri belirlendikten sonra sefer dönemlerine denk gelen genel tatil ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Mahkemece bu hususun göz önünde bulundurulmamasıda ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.