Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/7308 Esas 2016/4489 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7308
Karar No: 2016/4489
Karar Tarihi: 17.05.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/7308 Esas 2016/4489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, mağdurun ölmediği halde sahte bir mernis ölüm tutanağı düzenlemiştir. Ancak, delil elde edilemediği için sanığın sahtecilik kastıyla hareket ettiğine dair kanıt bulunamamıştır. Bu nedenle, sanığın suçu görevi ihmal olarak kabul edilmiştir. Değişen suç vasfına göre sanığa yüklenen görevi ihmal suçunun yasada gerektirdiği ceza türü ve üst sınırı çerçevesinde cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar devam ettiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanunlar hakkında detaylı ve açıklayıcı bilgi vermek gerekirse; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi kararda yer almaktadır.

21. Ceza Dairesi 2015/7308 E. , 2016/4489 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinde .... Köyü muhtarı olan sanığın, mağdurun hayatta olup olmadığı hususunda gerekli araştırmayı yapmayarak gerçekte ölmediği halde "..."" isimli kişinin öldüğüne ilişkin 27.02.2004 tarihli mernis ölüm tutanağını sahte olarak düzenlemesi şeklindeki eyleminin, sanığın "..."nın öldüğüne ilişkin bilgisinin bir hatadan kaynaklandığına ilişkin savunmasının aksine, sahtecilik kastıyla hareket ettiğine dair delil elde edilemediğinden, “görevi ihmal” suçunu oluşturacağının kabulü ile yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; değişen suç vasfına göre sanığa yüklenen “görevi ihmal” suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, 27.02.2004 olan suç tarihinden, hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMUK"nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 17.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.