Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16824 Esas 2019/21970 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16824
Karar No: 2019/21970
Karar Tarihi: 02.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16824 Esas 2019/21970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kasten yaralama suçundan beraat etti. Mağdurun 15 yaşından küçük olması nedeniyle kanuni temsilcilerinin şikayet ve davaya katılma hakkı olduğu belirtilmiş ancak kanuni temsilcilerinin sanıklardan şikayetçi olmadıklarını beyan ettiği için zorunlu vekilin katılma talebi reddedilmiş. Bu nedenle mağdurun zorunlu vekili tarafından yapılan temyiz istemi de reddedilmiştir.Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 234/2. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/16824 E. , 2019/21970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdur ..."nun suç ve karar tarihinde 15 yaşından küçük olması nedeniyle şikayet ve davaya katılma hakkının kanuni temsilcileri olan annesi ... ve babası ..."ya ait olduğu, ... ve ..."nun 20.09.2012 tarihli celsede, sanıklardan şikayetçi olmadıklarını beyan ettikleri anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarih, 2013/287 Esas ve 2014/273 Karar sayılı kararına göre; 15 yaşından küçük kişiler ile ilgili olarak mağdurun kanuni temsilcisi ile mağdura 5271 sayılı CMK"nin 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin iradelerinin çelişmesi halinde, mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiği, yaşı küçük mağdura 5271 sayılı CMK"nin 234/2. maddesi gereğince atanan zorunlu vekilin katılma talebine istinaden verilen katılma kararının hükümsüz olduğu, katılan sıfatı bulunmayan mağdur vekilinin ise hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, mağdur zorunlu vekili tarafından yapılan temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.