Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/17564 Esas 2019/4437 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine Mahkemece, davacı avukatının temyiz isteminin süresinde olmaması nedeniyle reddine karar verildiği ve buna ilişkin 31.03.2016 tarihli ek kararın da davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davacı Kurum avukatının temyiz itirazları yönünden;
Hüküm İş Mahkemesi"nden verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8"inci maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Somut olayda; 19.11.2015 tarihli hüküm, 10.02.2016 tarihinde yöntemine uygun şekilde davacı vekiline tebliğ edilmiş, temyiz ise 24.02.2016 tarihinde yapılmıştır. Bu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi geçtiğinden, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E 1990/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı da göz önünde tutularak, temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddine ilişkin 31.03.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA,
2-Davalı avukatının temyiz itirazları yönünden ise
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenen yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 16.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.