Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/5073 Esas 2017/6743 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm temyiz nedenlerinin reddine,
2-Davacı temyizine gelince;
Dava; davacının davalı şirkette 09.06.2005 – 01.03.2007 ve 06.08.2009 – 26.12.2013 tarihleri arasında yer altında maden işçisi olarak çalıştığının ve prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece hükümde belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının, davalı işyerinin kömür ocağında kürekçi, vagoncu olarak çalıştığı, bordro tanıkları tarafından davacının talep ettiği dönem içerisinde aralıksız çalıştığının ve en son ücretinin 3.000,00-3.500,00 TL olduğunun beyan edildiği, raporu hükme esas alınan bilirkişi tarafından; her ne kadar davalı tanıkları tarafından üretimin Temmuz – Mart ayları arasında olduğu beyan edilmiş ise de davacının hizmet cetvelinin incelenmesinden çalışma olmadığı belirtilen aylarda da davacının hizmetlerinin bildirildiği, bu nedenle hizmet bildirimi yapılan sürelerde davacının 30 gün üzerinden çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılacağı, prime esas kazanç yönünden ise; 01.10.2011 tarihinden önceki dönemde davacının iddiasını yazılı delil ile ispatlayamamış olması nedeni ile asgari ücret üzerinden, 2011/11. aydan sonraki dönem için ise; Türkiye Maden İşçileri Sendikası tarafından günlük 68,00 TL brüt ücret alınabileceği bildirildiğinden 68,00 TL x 30 = 2.040,00 TL brüt ücret üzerinden hesaplama yapılacağı yönünde görüş bildirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; mahkemece davacının hizmet tespiti talebine yönelik hüküm yerinde ise de; hükme esas alınan bilirkişi raporunda bildirilen ve bildirilmeyen günler ayrı ayrı gösterildiği halde mahkemece hükümde sadece davacının tespit edilen eksik günlerinin ve bunlara ilişkin prime esas kazançlarının belirtildiği, bildirimi yapılan günler için prime esas kazançlar hakkında hüküm kurulmadığı anlaşılmakla; prime esas kazançlar ayda otuz gün üzerinden gösterilmeden hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."e yükletilmesine,
25.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.