Mahkemesi : Trabzon 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 05/11/2013
Numarası : 2013/282-2013/124

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı- karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı- karşı davalı işçi, iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek fazla mesai, yıllık izin, ikramiye ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı- karşı davacı işveren, iş sözleşmesinin davacı – karşı davalı işçi tarafından haksız olarak fesedildiğini davacı- karşı davalının talep edebileceği alacağının bulunmadığını ileri sürmüş ve karşı dava ile de ihbar tazminatı ile maddi tazminat alacağının tahsilini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, ihbar tazminatına ilişkin karşı davanın kabulüne, maddi tazminat alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.

Somut olayda bilirkişi raporunda davacı- karşı davalının mesai saatlerini belirten iş yeri giriş- çıkış kayıtları ile iş yeri puantaj cetveli kayıtlarının fazla mesai alacağının hesabında dikkate alınmadığı sadece tanık beyanlarına dayanılarak hesaplama yapıldığı görülmüştür. İş veren tarafından sunulan işe giriş-çıkış kayıtları ile puantaj cetveli, tanık beyanları ile bir bütün olarak değerlendirildikten sonra fazla mesai alacağı hesabının doğru bir şekilde tespit edilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı-karşı davacı tarafa iadesine 07/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.