Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14064 Esas 2019/21931 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14064
Karar No: 2019/21931
Karar Tarihi: 28.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14064 Esas 2019/21931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanıkların katılanlara karşı kasten yaralama suçu işledikleri gerekçesiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, bir sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında olduğu kabul edilerek, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, kararın bir kısmı bozulmuş ve yeniden düzenlenerek onanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/3-c maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/14064 E. , 2019/21931 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan sanıklar ve sanık ... müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar ve sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik katılan ... vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün 2 numaralı fıkrasından " CMK"nin 223/3-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, " ibaresi çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine," ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.