Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/701 Esas 2017/712 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde oto mekanik teknisyeni olarak çalıştığını, ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdinin haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, fazla çalışma ücretini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davayı kabul etmediklerini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
C) Mahkemenin ilk kararı Dairemizin 2014/12258 Esas, 2015/25089 Karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak “ 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Tanık anlatımlarına göre davalı işyerinde hafta içi 08.30-18.30 arası, cumartesi günleri 08.30-15.00 saatleri arası çalışma yapılmaktadır. Davalı tanık beyanlarına göre 1 saat yemek, 15’er dakikadan yarım saat çay molası ile toplam 1,5 saat ara dinlenme yapılmaktadır. Davacı tanıklarından biri de işyerinde yemek ve çay molası verildiğini doğrulamıştır. Hükme esas bilirkişi raporunda ara dinlenme 1 saat olarak belirlenmiştir. Ancak bu durum tanık beyanları ile çelişmektedir. Tanıklar yeniden çağrılarak işyerinde günlük ara dinlenmenin ne kadar olduğu açıklığa kavuşturulduktan sonra fazla çalışma tespit edilmelidir. Eksik araştırma ile hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak ek rapor alınmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde cumartesi günleri saat 09.00-15.00 arası çalıştığını belirtmesine ve bozmadan önceki raporda bu gün için bu şekilde hesaplama yapılmasına rağmen, bozmadan sonraki hükme esas raporda cumartesi günü çalışmasının 08.30-15.00 saatleri arası kabul edilmesi maddi vakıa ile bağlılık ve usuli kazanılmış hak ilkelerine aykırılık teşkil etmektedir. Hatalı hesaplama yapılan bilirkişi raporuna itibar edilerek fazla çalışma ücretine hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.