Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9394 Esas 2020/1639 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9394
Karar No: 2020/1639
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9394 Esas 2020/1639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz edilen hüküm, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal kararının nazara alınmasıyla onanmıştır. Ancak, sanığın ek savunma hakkı verilmeden TCK'nın 43. maddesi uyarınca hüküm verilmesi CMK'nın 226. maddesine aykırıdır ve hükmün bozulması gerekmektedir.
5227 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hükümlünün bazı haklarından yoksun bırakılmasını öngörmektedir. TCK'nın 43. maddesi ise hükümlülerin savunma haklarını düzenlemektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi ise hükümlülere ek savunma hakkı tanınmasını öngörmektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/9394 E. , 2020/1639 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanık hakkında ek savunma hakkı verilmeden, TCK"nın 43. maddesi uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.