17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11691 Karar No: 2019/13652 Karar Tarihi: 04.11.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11691 Esas 2019/13652 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/11691 E. , 2019/13652 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Müşteki ...’in emniyette alınan ifadesinde motorsikletine ait motor aksamının evinin arkasında bulunan, kapısı olmayan kulübe tarzındaki kaloriferhaneden alınmış olduğunu beyan etmesi karşısında; olay mahallinde keşif yapılarak, suça konu eşyanın çalındığı yerin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesi kapsamında bina veya bina eklentisi niteliğinde olup olmadığının tespit edilmesi, suça konu eşyanın bina veya bina eklentisi niteliğindeki yerden alındığının tespiti halinde, sanığın 5237 sayılı TCK"nun 142/2-h maddesine konu hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi, bina eklentisi olarak kabulü halinde ayrıca zamanaşımına uğramamış olması durumunda konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da aynı Kanun"un 116/1. maddesine göre işlem yapılması, keşif sonrası suç eşyasının bulunduğu yerin bina veya bina eklentisi niteliğinde olmadığı tespit edilirse sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesine uyacağı anlaşılmakla, söz konusu maddenin 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253/1-b.5 maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında olduğundan, uzlaşma hükümlerinin de uygulanması sonucunda mağdur ile sanığın uzlaşamamaları halinde 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi, 2-Dosya içeriğindeki takdiri kıymet tutanağında, hırsızlık konusu motorun değerinin 100,00 TL olduğunun tespit edilmesi karşısında; TCK’nun 145. maddesindeki değer azlığına ilişkin hükümlerin de değerlendirilerek, sonucuna göre sanık ...’ın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturmayla mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.