Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/828 Esas 2017/986 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/828
Karar No: 2017/986
Karar Tarihi: 27.02.2017

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/828 Esas 2017/986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği kararı verilmeden cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı verildiğini belirtmiştir. Ayrıca, deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında önceki hükmün aynen açıklanması gerektiği, fakat sonuçta hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, gerekçeli karar başlığında mağdurun adının yazılmaması ile CMK'nın 232/2-b. maddesine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Sonrasında ise cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle kanun hükümlerinde belirsizlik olduğu için, lehe olan hükmün ortaya çıkarılması için yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2017/828 E. , 2017/986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, mağdurun omzuna elini koyarak kendisine çevirip öpmeye çalışması şeklinde gerçekleştirdiği eylemin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde cinsel taciz suçundan hüküm kurulması,
5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesine göre deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında önceki hükmün aynen açıklanmasıyla yetinilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sonuç hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
Gerekçeli karar başlığında katılan mağdurenin adının yazılmaması suretiyle CMK"nın 232/2-b. maddesine aykırı davranılması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.