MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/04/2016 tarih ve 2014/172-2016/120 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 1982 yılından beri faaliyet gösterdiğini ve 1996 tarih ve 174119 sayılı “Go şekil + ...”, 21.08.2002 tarih ve 21178 tescil numaralı “35,36,39 ve 42. sınıflardaki kayıtlı hizmetler için “şekil+... ...” ibareli markaların sahibi olduğunu, davalı yanın ... markasının tescili amacıyla TPE’ye başvuruda bulunduğunu, ancak henüz başvurusu sonuçlanmadığı halde “...” isimli siteyi kurduğunu, internet sitesinde “&” işareti kullanılamadığından bunu "ve" olarak kullandığını, davalı yanın bu kullanımının müvekkilinin markalarına açık bir tecavüz olduğunu, davalıya bu hususta ... 15. Noterliği 07.03.2014 tarih ve 6378 yevmiye sayılı ihtarnamenin gönderildiğini, davalı yanın ihtarnameyi olumsuz karşıladığını, somut olayda karıştırılma ihtimalinin kesin derecesinde olduğunu, markanın esaslı unsurunun “go” olduğunu ileri sürerek davalı şirketin markaya tecavüzünün önlenmesini, sonuçlarının ortadan kaldırılmasını, tecavüz teşkil eden ürünlerin toplatılmasını, reklam faaliyetlerinin sonlandırılmasını 556 sayılı KHK 66/ c maddesi gereğince 1.000 TL maddi ve yine 25.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin uzun yıllardır medya sektöründe hizmet verdiğini, dava konusu olarak gösterilen 2013/67646 sayılı “...” markasının müvekkili şirketi adına kayıtlı bulunduğunu, müvekkili şirketin bu markayı kullanmasındaki amacının iştigal alanıyla ilgili olduğunu, müvekkili şirketin ... site adını kurması ve kendi televizyonuna reklam vermesinin doğal bir durum olduğunu, taraf markaları arasında hiçbir benzerlik bulunmadığını, davacı ile müvekkilinin farklı iştigal alanları olduğunu, müvekkilinin yalnızca “online bilet satış ve rezervasyon hizmeti” verdiğini, davacı yanın bu yönde bir hizmetinin bulunduğunu ispatlar delilinin bulunmadığını, müvekkili şirketin bu marka için çok ciddi yatırımlarda bulunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; her iki markanın tescil kapsamında davalının kullandığı hizmet sınıfı nedeniyle tecavüz teşkil ettiği bildirilen gemi acenta hizmetleri, seyahat için yer ayırma (rezervasyon hizmetleri), tur düzenleme hizmetleri, kara, deniz, hava taşımacılığı hizmetlerinin tescil kapsamında bulunduğu, bu durumda davalı kullanımının tescilli bir markanın kullanımı olacağı ve başvuru tarihinden itibaren koruma sağlandığını,markaya tecavüz ve haksız rekabet koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı tarafça yargılama sırasında davalı adına tescil olunduğu kabul edilen markalara yönelik olarak TPE nezdinde yapılan başvuruya karşı itirazda bulundukları ve bu itirazın neticesinde verilen TPE-YİDK kararının iptali için dava açıldığı ileri sürüldüğüne göre, mahkemece 556 sayılı KHK"nın 53, 40, 42 ve 43. maddeleri itibariyle bahsi geçen davanın neticesi beklenmeksizin yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 20/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.