Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.09.2013 gün ve 2012/36 Esas, 2013/310 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 07.03.2016 gün ve 2015/9486 Esas, 2016/2152 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 18.05.2016 gün ve 2016/155 Esas, 2016/151 Karar sayılı ilamın sanık müdafiince temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 07.03.2016 gün ve 2015/9486 Esas, 2016/2152 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 18.05.2016 gün ve 2016/155 Esas, 2016/151 sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.