Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık ..."ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kara Kuvvetleri Komutanlığı Isparta Dağ, Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29/02/2012 tarihli ve 2012/139 Esas, 2012/60 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilerek, Askerî Yargıtay 1. Dairesinin 13/11/2013 tarihli ve 2013/1245 Esas, 2013/1220 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasını takiben yeniden yapılan yargılama neticesinde sanığın 1632 sayılı Kanun"un 87/1 ve 5237 sayılı Kanun"un 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair (Kapatılan) Kara Kuvvetleri Komutanlığı Isparta Dağ, Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 25/04/2014 tarihli ve 2014/8 Esas, 2014/144 Karar sayılı kararının 04/07/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, denetim süresi içerisinde 28/09/2018 tarihinde işlenen kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına, sanığın 1632 sayılı Kanun"un 87/1 ve 5237 sayılı Kanun’un 62/1.maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2019 tarihli ve 2019/261 Esas, 2019/990 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 04/02/2020 tarihli ve 94660652-105-20-628-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/02/2020 tarih ve 2020/18044 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
“Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir”  hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediği” gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık ...’ın 1632 sayılı ASCK’nin 87/1 ve 5237 sayılı TCK’nin 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, daha önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, TCK"nin 50/3. maddesindeki "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir" hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden,
Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2019 tarihli ve 2019/261 Esas, 2019/990 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"un 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d. maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkında emre itaatsizlikte ısrar suçundan kurulan hüküm fıkrasına A. maddenin 3. paragrafından sonra gelmek üzere “Sanığa hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesindeki amir hükme göre, takdiren aynı Kanunun 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL"den sanığın neticeten 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin yazılmasına, sanık hakkında sonuç ceza adli para cezası olarak belirlendiğinden TCK"nin 53. maddesi hükümlerinin uygulanmasına ilişkin A. maddesinin 4. paragrafının hükümden çıkarılmasına, yine hüküm fıkrasının sanık hakkında TCK"nin 50’nci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin A. maddesinin 5. paragrafında yer alan “50,” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın ve müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.