Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/2051 Esas 2016/9892 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2051
Karar No: 2016/9892
Karar Tarihi: 01.06.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/2051 Esas 2016/9892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya inşaat malzemeleri sattığını ancak ödeme alamadığını belirterek itirazın iptali, takibin devamı ve %20 icra inkâr tazminatı talebiyle dava açmıştır. Davalı ise bu iddiaları reddetmiş ve %20 kötü niyet tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, davacının ispat yükümlülüğü altında olduğunu ancak usulüne uygun delil sunamadığını ve kötü niyetinin kanıtlanamayacağını belirterek davanın reddine karar vermiştir. Ancak davacı tarafın ticari defterlerine dayanarak yapılan yargılama yetersiz olduğu için kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
5510 sayılı Kanun'un 420/1 ve 133/2, Türk Ticaret Kanunu'nun 61 ve 64/1 maddeleri uyarınca davacının ispat yükümlülüğü altında olduğu belirtilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2016/2051 E. , 2016/9892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya inşaat malzemeleri satıp teslim ettiğini, ancak davalının satış bedelini ödemediğini, hakkında başlatılan ilamsız takibe de itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline, takibin devamına ve % 20 oranında icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya ve takibe konu faturalarda belirtilen mal alış verişi olmadığını savunarak davanın reddi ile % 20 oranında kötü niyet tazminatı istemiştir.
Mahkemece, davacının takip dayanağı fatura konusu malları davalıya teslim ettiğini ispat yükümlülüğü altında bulunduğu, ancak davacının bu yükümlülüğünü usulüne uygun delillerle ispat edemediği, davacı tarafından teklif edilen yeminin davalı tarafından eda edildiği, davacının takibi kötü niyetle başlattığının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın ve davalı tarafın kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili delil listesinde ticari defterlere dayanmıştır. Davalı da cevap dilekçesinde defterlerden delil olarak bahsetmiştir. İspat yükünün davacıda olduğu gözetilerek taraf ticari defterleri incelendikten sonra yemin hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Deliller toplanmadan yemine dayanılması doğru değildir. Bu sebeple ticari defter incelemesine yönelik bilirkişi raporu alınarak, davacının defter kayıtlarının tek başına dayanak belgesi olmadan delil olamayacağı da gözetilip, tüm deliller hep birlikte değerlendirildikten sonra varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 01/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.