Mahkemesi : Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 05/07/2013
Numarası : 2011/15-2013/385

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı vakıfta müdür olarak görev yaptığını, iş aktinin haksız ve bildirimsiz şekilde işveren tarafından feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma, resmi tatil ve yıllık izin ücretinden oluşan işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı iş aktinin haklı nedenle feshedildiğini davacının bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iş aktinin 4857 sayılı Kanunun (25/II-e)Maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59.maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Dosya kapsamına göre, davacı davalı işyerinde 01/07/2002 ile 31/12/2010 tarihleri arasında görev yapmıştır. İş akti sona erdiğine artık kullandırılmayan yıllık izinlerin ücretinin hüküm altına alınması gerekir. Feshin haklı nedenle yapılması bu istemin reddine gerektirmez. Kaldı ki yerel mahkemece de gerekçe yazım aşamasında bu yanlışlık farkedilmiş, ancak kısa kararla çelişki yaratmamak bakımından yıllık izin ücreti isteminin de reddine karar verilmiştir. Bu haliyle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, 03/04/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.