13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6468 Karar No: 2019/16932 Karar Tarihi: 25.11.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6468 Esas 2019/16932 Karar Sayılı İlamı
Özet:
13. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen bir hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal davası hakkında karar verdi. Mahkeme hırsızlık suçuna ilişkin olarak sanığın temyiz itirazlarını reddetti ve mahkumiyet kararını onadı. Ancak, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin olarak mahkumiyet kararı yetersiz gerekçeyle verildiği için bozuldu ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise, hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2015/85 sayılı kararı, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu için ise 5271 sayılı CMK'nın 223/2-a maddesi belirtildi.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde; İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun işlendiği yer ve olayın gerçekleştiği zaman dilimi itibariyle, ... Alüminyum isimli iş yerinin suç tarih ve saatinde açık olduğu gözetilerek, açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutad olan yerlerden olup sanık hakkında, üzerine atılı suçun unsurlarının olmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.