MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinde de belirtildiği üzere, sanığın yokluğunda verilen kararın, bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya bu adrese tebligat yapılamaması halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılması gerekmekte olup, incelemeye konu olayda, sanığın bilinen adresinden farklı olduğu anlaşılan adres kayıt sistemindeki adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın, ceza infaz kurumundan denetimli serbestlik tedbirini ihlali nedeniyle Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine ilişkin ... İnfaz Hakimliğinin 12.11.2014 tarih ve 2014/2486 esas, 2014/2510 sayılı kararının sanığın bilinen adresine usulüne uygun tebliğ edilmemesi karşısında, TCK"nin 292/1. maddesinde düzenlenen suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanığın hükmün tefhim edildiği 31.03.2015 tarihli oturumda lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine karşın, talebin TCK.nun 50. maddesini de kapsadığı gözetilmeden bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.